Niezbędnik młodego człowieka

Barbara Kiereś

W adhortacji apostolskiej Familiaris Consortio opublikowanej w 1981 roku, papież Jan Paweł II nie tylko diagnozuje kondycję współczesnej rodziny i wskazuje na ważne przyczyny jej kryzysu, ale również, co jest niezwykle istotne, wskazuje na drogę wyjścia z zaistniałej sytuacji.

„W obecnym momencie historycznym (…) rodzina jest przedmiotem ataków ze strony licznych sił, które chciałyby ją zniszczyć lub przynajmniej zniekształcić” i dalej: „(…) mężczyźnie i kobiecie (…) przedkłada się wizje i kuszące propozycje, które w różny sposób zdradzają prawdę i godność osoby ludzkiej”.

Słowa Jana Pawła II, choć pisane 40 lat temu, są zatrważająco aktualne, jesteśmy bowiem świadkami ogromnych zniekształceń i zakłamań, dotyczących istoty małżeństwa i rodziny, co przyczynia się do utraty rozumienia ich naturalnych zadań i celów. Tak oczywiste prawdy w cywilizacji łacińskiej, że małżeństwo to nierozerwalny związek mężczyzny i kobiety, a rodzina to wspólnota osób utworzona w oparciu o takie małżeństwo, są dzisiaj kwestionowane i wyśmiewane przez ideologię tzw. nowej lewicy (neomarksizmu) i jej genderowe hasła, a nawet w niektórych państwach w świetle prawa realnie zmieniane. Dominujący w życiu społecznym tzw. postmodernizm i związany z nim socjalizm liberalny głosi relatywizm prawdy, czyli jej względność i zależność od woli każdego człowieka. Ten stan rzeczy rodzi społeczny chaos, dezorientację i zagubienie nawet wśród tych, którzy dotychczas kierowali się w swoim życiu zdrowym rozsądkiem, czyli rozumieli, że małżeństwo i rodzina to właściwe formy społecznego życia człowieka, czyli formy, które są manifestacją ludzkiej natury.

Oddana do rąk P.T. Czytelnika książeczka jest – jak zaznaczono w tytule – rodzajem niezbędnika – vademecum (łac. Vademecum – pójdź za mną), w którym przypomina się zręby tzw. antropologii adekwatnej wypracowanej na gruncie cywilizacji łacińskiej i odnosi się ją do filozoficznej oraz teologicznej wiedzy o miłości, małżeństwie i rodzinie. (ze Wstępu)